سمیع (اسم الله)
«سمیع»، به معناى سامع و مبالغه در آن است؛ به این معنا که خداوند شنونده و درک کننده اصوات آفریده ها و اسرار و نجوا است و در پیشگاه او سخن آشکار، خفى و نطق و سکوت مساوى است. این واژه ۴۷ بار در قرآن به تنهایى و یا با دیگر اوصاف الهى آمده است. گرچه اکثر موارد استعمال آن با صفت «علیم» مى باشد، مانند:
«...اِنَّكَ اَنتَ السَّميعُ العَليم». (سوره بقره/۱۲۷)
و نيز:
| شماره | نام سوره | آیات |
|---|---|---|
| 1 | سوره بقره(2) | آیات 137 و 181 و 224 و 227 و 244 و 256. |
| 2 | سوره آل عمران(3) | آیات 34 و 35 و 38 و 121. |
| 3 | سوره نساء(4) | آیات 58 و 134 و 148. |
| 4 | سوره مائده(5) | آیه 76. |
| 5 | سوره انعام(6) | آیات 13 و 115. |
| 6 | سوره اعراف(7) | آیه 200. |
| 7 | سوره انفال(8) | آیات 17 و 42 و 53 و 61. |
| 8 | سوره توبه(9) | آیات 98 و 103. |
| 9 | سوره يونس(10) | آیه 65. |
| 10 | سوره هود(11) | آیه 24. |
| 11 | سوره یوسف(12) | آیه 34. |
| 12 | سوره ابراهیم(14) | آیه 39. |
| 13 | سوره اسراء(17) | آیه 1. |
| 14 | سوره انبیاء(21) | آیه 4. |
| 15 | سوره حج(22) | آیات 61 و 75. |
| 16 | سوره نور(24) | آیات 31 و 60. |
| 17 | سوره شعراء(26) | آیه 220. |
| 18 | سوره عنکبوت(29) | آیات 5 و 60. |
| 19 | سوره لقمان(31) | آیه 28. |
| 20 | سوره سبا(34) | آیه 50. |
| 21 | سوره غافر(40) | آیات 20 و 56. |
| 22 | سوره فصلت(41) | آیه 36. |
| 23 | سوره شوری(42) | آیه 11. |
| 24 | سوره دخان(44) | آیه 6. |
| 25 | سوره حجرات(49) | آیه 1. |
| 26 | سوره مجادله(58) | آیه 1. |
| 27 | سوره انسان(76) | آیه 2. |
پانویس
- ↑ الاسما والصّفات، بیهقى، ج۱، ص۸۷.
منابع
- فرهنگ قرآن، جلد ۱۶، صفحه ۳۱۴.
ردهها: